Etykieta win musujących

W zależności od kraju i regionu wina musujące tłoczone są różnych odmian winogron. Najczęściej są to mieszanki szczepów, zarówno białych i czerwonych, rzadziej produkowane są wina jedno-odmianowe.

Tradycyjnie w Szampanii wina musujące wytwarzane są z odmian Chardonnay, Pinot Noir i Pinot Mounier. Cava w Hiszpanii tłoczona jest najczęściej z odmian Xarel-lo, Macabeu i Parellada, w Niemczech i Austrii z Rieslinga i Pinot Noir,w Polsce Solaris, Riesling, Pinot gris i Pinot Blanc. W innych krajach z wielu innych odmian. Najczęściej użyte do tłoczenia szczepy gron są ujawnione na etykietach lub kontretykietach.

Na etykietach – najczęściej szampanów – może pojawić się oznaczenie „Blanc de Blancs” lub „Blanc de Noirs”. Pierwsze z nich oznacza, że białe wino zostało wytłoczone zostało z białej odmiany gron (Chardonnay). Drugim zaś są opisywane wina białe, ale wytłoczone z odmian czerwonych (Pinot Noir, Pinot Moinier).

Wina musujące produkowane mogą być mieszanką win pochodzących z różnych roczników. Jednak w wybitnych rocznikach wytwarza się wino oznaczone jako „millésimé” czyli właśnie pochodzące z jednego, określonego roku.

W handlu można spotkać musiaki białe, różowe i czerwone, a w zależności od zawartości cukru – wytrawne, półwytrawne i półsłodkie. Na etykietach najczęściej znajdziemy nieco bardziej zawoalowane oznaczenia poziomu wytrawności. Najbardziej wytrawne bąbelki opisane są jako „brut nature” i „extra brut”, a zwierające nieco więcej słodyczy (ale i tak wytrawne) jako „brut”. Dalej w kolejności rosnącego poziomu słodyczy (czyli malejącej wytrawności) znajdziemy opisy „extra dry” (extra sec, extra Seco) i „dry” (sec, Seco). Półsłodkie wina musujące to „demi sec” (semi Seco), a najsłodsze to „doux” (sweet, dulce).

Jak wina musujące dopasować do potraw – przeczytaj TU.